چگونه این زوج به هنرمندانی که در حال مبارزه هستند کمک می کند تا حرفه خود را به فناوری تغییر دهند

کاترین ریکافورت مک‌کری، مجری برادوی که تبدیل به مهندس نرم‌افزار شد، تقریباً یک ماه از کار جدید خود در شرکت آنلاین لباس استیچ فیکس بود که همه‌گیری شیوع پیدا کرد. اگرچه او به صنعتی با ثبات تر و پردرآمدتر از تئاتر جهش کرده بود، دوستان هنرمند و همکاران سابقش در بحران بودند.

حدود یک هفته پس از تعطیلی برادوی، ریکافورت مک کری و همسرش اسکات مک کری – یک نوازنده تمام وقت ویولن سل، خواننده و بازیگر تبدیل به مهندس نرم افزار – یک گروه پشتیبانی برای هنرمندانی که علاقه مند به تغییر شغل بودند راه اندازی کردند. اسکات می‌گوید: «ما فکر می‌کردیم: اگر شغل شما از بین رفته است، هرگز زمان بهتری برای یادگیری آنچه انجام دادیم وجود ندارد. ما می‌خواهیم کار را آسان‌تر کنیم و به افرادی که آسیب می‌زنند کمک کنیم.»

کمتر از 10 نفر در مارس 2020 به اولین جلسه Zoom غیررسمی خود پیوستند. اما با انتشار اخبار در دو سال گذشته، این گروه اکنون با نام هنرمندانی که کد، به حدود 280 عضو در سراسر ایالات متحده و خارج از کشور افزایش یافته است. این سازمان که داوطلبانه اداره می شود، راهنمایی و حمایت عاطفی را برای هنرمندان علاقه مند یا در حال حاضر در فناوری کار می کند. از جمله آنها هستند کارلا استیکلراو که به‌عنوان دانش‌آموز الفابا در «Wicked» برادوی اجرا کرد و اکنون به‌عنوان مهندس نرم‌افزار و مدرس هنر در شیکاگو کار می‌کند. ملیندا سواک، بازیگر و خواننده ساکن نشویل که در تجزیه و تحلیل داده ها کار می کند، و نیک اسپنگلر، بازیگر سابق برادوی که اکنون به عنوان مهندس نرم افزار برای پلت فرم فروش بلیط تئاتر دیجیتال کار می کند.

Artists Who Code از ناامیدی عمیق این زوج که به عنوان هنرمندان تمام وقت کار می کردند متولد شد. پس از فارغ التحصیلی از USC در رشته مهندسی صنایع و سیستم ها، ریکافورت مک کری حدود 10 سال به عنوان رقصنده تئاتر موزیکال، بازیگر و خواننده مشغول به کار شد و در برادوی “Mamma Mia”، “Cinderella” و “Miss Saigon” ایفای نقش کرد. “

این دو در سال 2010 در برنامه واقعیت‌نمای ان‌بی‌سی “The Sing-Off” با یکدیگر آشنا شدند. در سال 2018، این زوج در کمپ‌های بوت مهندسی نرم‌افزار ثبت‌نام کردند، هر دو دوره‌های سه ماهه همهجانبه‌ای که به دانش‌آموزان آموزش می‌دهند تا کدنویسی کنند و شغلی در زمینه فناوری پیدا کنند. آنها در مرحله ای بودند که هر دو خواهان امنیت مالی بودند – توانایی خرید خانه و برنامه ریزی برای آینده.

مک کری می‌گوید: «ما اجراکنندگانی را می‌دیدیم که به آنها نگاه می‌کردیم و در جامعه ما مشهور بودند، و می‌دیدیم که آنها مجبور بودند کارهایی مانند تور به مدت شش ماه برای پرداخت هزینه‌های کالج بچه‌هایشان انجام دهند. آنها به همان اندازه نگران بودند که شغل بعدی از کجا بیاید.»

دو ماه پس از فارغ التحصیلی از بوت کمپ، مک کری که به عنوان نوازنده ویولن سل با ارکستر سمفونیک نیوهون اجرا کرد و در “کاباره” در برادوی بازی کرد، به عنوان مهندس نرم افزار جوان برای Grailed، یک شرکت فناوری مد، استخدام شد.

زمانی که ریکافورت مک کری در نقش کارن کامپیوتر در تولید سال 2018 “باب اسفنجی شلوار مربعی: موزیکال برادوی” انتخاب شد، احساس می‌کردم که حرفه‌ای در اوج حرفه‌ای بود. او می گوید، با این حال، نقش، اگرچه پر زرق و برق بود، اما فقط یک چسب زخم روی زخم عمیق بود. وقتی کار به پایان رسید، او بار دیگر با کار کم درآمد و بیکاری دست و پنجه نرم کرد و در سال 2019 فقط 10000 دلار درآمد داشت.

“با هر اعتبار بزرگی که در برادوی به دست آوردم و هر چه از نردبانی که بالا رفتم، در واقع تحلیلی انجام دادم. من دیدم که ارزش خالص من در حال کاهش است.” هر سالی که در این صنعت سپری می‌کردم، احساس قدرت کمتر و کمتری می‌کردم و چیزهایی مانند تایپ‌نویسی و بیکاری دائمی و صدمات جسمی زیادی را احساس می‌کردم – همه این‌ها بسیار ناامیدکننده شدند.

Ricafort McCreary و McCreary با توجه به تجربیات عجیب و غریب و اغلب منزوی خود در مسیریابی در زمینه فناوری به عنوان هنرمندان، یک برنامه آموزشی کوچک رایگان برای Artists Who Code ایجاد کردند. اینها شامل مشاوره به اعضا در مورد نحوه انتخاب یک کمپ بوت کدنویسی، راه اندازی یک برنامه مربیگری برای کمک به هنرمندان در مراحل مختلف سفر کدنویسی و ارائه مشاوره در مورد جستجوی کار و انجام مصاحبه های فنی می باشد.

آنها در یکی از Google Docs داخلی خود با عنوان «گفتگوی واقعی: خوب، بد و زشت ورود به مهندسی نرم‌افزار»، دلیل تغییر شغل خود را توضیح دادند. خوبی؟ یک شغل ابتدایی در صنعت فناوری می‌تواند در نیویورک شش رقم درآمد داشته باشد، و هنوز هم می‌توان کنسرت‌های کوتاه‌مدت یا پروژه‌های هنری دیگر را انجام داد. بد؟ پیدا کردن یک شغل سخت است و هنگامی که در خانه وارد شوید، شوک فرهنگی کار در یک شغل اداری می تواند چالش برانگیز باشد. آنها نوشتند: «جامعه مهندسی می تواند بسیار خشک باشد و همدل نباشد. زشت؟ رفتن از صفر به مهندس نرم افزار ممکن است مستلزم ثبت نام در یک کمپ بوت باشد که می تواند حدود 16000 دلار هزینه داشته باشد.

لینکدین اغلب مانع دیگری برای هنرمندان است. ریکافورت مک کری تا زمانی که برای شغل مهندسی درخواست داد از لینکدین استفاده نکرده بود. او با خنده می‌گوید: «او عکس حرفه‌ای «مناسب» نداشت، بنابراین از نوار تستی که برای نقش معلم ساخته بودم، اسکرین شات گرفتم. این زوج آموختند که باید دستاوردهای خود را در هنر فشرده کنند تا جایی برای فناوری باز کنند. آنها میزبان کارگاه‌های بازسازی لینکدین بودند تا به هنرمندان کمک کنند تا مهارت‌های نرمی مانند نظم و انضباط، جزئیات محور بودن و کار در محیط‌های سخت را در رزومه خود ترجمه کنند تا مدیران استخدامی را جذب کنند.

“این مانند یک سوئیچ کد است. مک‌کری می‌گوید به‌عنوان یک هنرمند، نمی‌دانید دعوت تقویم Google چیست. “جذب آداب این دنیای جدید و دانستن اینکه چه چیزی مناسب است و چه چیزی نیست و چگونه با مردم ارتباط برقرار کنید، و چگونه از خود دفاع کنید و چگونه مهارت هایی را که شما به عنوان یک هنرمند روی میز آورده اید، منتقل کنید.”

در روزهای اولیه Artists Who Code، این زوج برای یافتن راه‌هایی برای عبور از مفاهیم فنی و اصطلاحات تخصصی برای کسانی که ناآشنا بودند، کار می‌کردند. ریکافورت مک کری می‌گوید: «اکنون همان افرادی هستند که در ابتدا به آنها کمک می‌کردیم، بسیاری از آنها اکنون در اولین شغل‌های مهندسی نرم‌افزار یا مدیر محصول یا طراح UX خود مشغول به کار هستند. آنها در مورد چیزهایی صحبت می کنند که من حتی نمی فهمم.

برای جاناتان باتلر، Artists Who Code در انتقال وی از نوازنده ویولن سل به مهندس نرم‌افزار تمام وقت نقش مهمی را ایفا کرد. باتلر که از عدم ثبات به عنوان یک نوازنده آزاد دلسرد شده بود، قبل از قرنطینه سراسری شروع به یادگیری کدنویسی کرد. به عنوان یک ویولن سل حرفه ای مستقر در لس آنجلس، گزینه های شغلی ثابت کمی وجود داشت – که معمولاً شامل نواختن با یک ارکستر حرفه ای یا تدریس ویولن سل در دانشگاه می شود – به خصوص در روزهای اولیه همه گیری.

حضور او در Artists Who Code برای حل سوالات کدنویسی مفید بود. اما مهمتر از آن، دیدن هنرمندان دیگر که این انتقال را انجام می دهند به عنوان الهام بخش او نیز می تواند این کار را انجام دهد.

در حال حاضر، باتلر علاقه ای به بازگشت به ویولن سل ندارد. او شروع به یادگیری باس الکتریک کرد و به عنوان مهندس میکس جلوی خانه یک کنسرت جانبی را انتخاب کرد. “من عذاب وجدان زیادی ندارم. اینطور نیست که از ویولن سل متنفرم یا از موسیقی متنفرم. من از آن لذت بردم.» او می گوید. “اما این دیگر یک مثبت خالص نبود. این باعث ناامیدی می‌شد، به ویژه با لغو اساساً همه رویدادهای هنری از همه‌گیری.»

برای Ricafort McCreary و McCreary، یکی از حیاتی‌ترین جنبه‌های Artists Who Code، تشکیل جامعه‌ای برای کمک به هنرمندان برای عبور از بحران هویت است که اغلب با تغییر حرفه‌ها همراه است. ایجاد یک رزومه جدید به ویژه دردناک است. بسیاری از بازخوردهایی که آنها دریافت کرده‌اند و داده‌اند، به حداقل رساندن دستاوردهای خود در هنر است تا فضایی برای بحث درباره تخصص آنها در مثلاً مهندسی ایجاد شود. مک کری می‌گوید: «به نظر می‌رسد این روح شماست و دارید آن را خرد می‌کنید و فضایی را برای این چیز دیگر ایجاد می‌کنید.

در جلسات، اعضا اغلب به این فکر می‌کردند که آیا هنوز هم می‌توانند در حین یادگیری کدنویسی، خود را هنرمند خطاب کنند. اما مک‌کریری‌ها تاکید می‌کنند که انجام هر دو امکان پذیر است.

ریکافورت مک کری می‌گوید: «شاید افراد ناب هنری، یافتن یک شغل روزانه مانند این را به‌عنوان فروش یا تسلیم شدن بدانند. ما واقعاً در تلاشیم تا آن را دوباره چارچوب بندی کنیم.»

لیندسی پترسون عبدو، خواننده اپرا که قبل از همه‌گیری شروع به یادگیری زبان‌های برنامه‌نویسی کرد، می‌گوید دریافت توصیه‌های عملی و برقراری ارتباط با دیگر برنامه‌نویسان هنرمندان دلگرم‌کننده بوده است. پترسون عبدو می‌گوید: «من این مزیت اضافی را دوست دارم که آنها درک می‌کنند که برای من شخصاً موسیقی و اجرا هنوز بخش بزرگی از شخصیت من است و من هرگز نمی‌خواهم آن را رها کنم.»

ریکافورت مک‌کری و مک‌کری هر دو در مشاغل جدید خود تکمیل شده‌اند. بدون چرخه جشن یا قحطی هنرمندان تمام وقت، این زوج می‌گویند که شور و اشتیاق جدیدی برای هنر و آزادی انتخاب کرده‌اند تا در کنسرت‌هایی که دنبال می‌کنند انتخاب شوند. مک کری به عنوان یک مهندس نرم افزار، شش برابر بیشتر از کم درآمدترین سال های خود به عنوان یک هنرمند درآمد کسب می کند. کدنویسی به عنوان راهی برای دستیابی به ثبات و کسب درآمد بیشتر آغاز شد، اما او می‌گوید: “من دریافته‌ام که در واقع یک شغل بسیار پرارزش و به معنای خود یک خروجی خلاقانه است.”

ریکافورت مک‌کری که به عنوان یک هنرمند تمام وقت کار می‌کرد، تلاش کرد تا در نمایش‌هایی که می‌توانست روی رقص بزند، بازیگر شود. حالا او ضربه می زند برای عشق به هنر او همچنین یک تجارت رقص عروسی راه اندازی کرد که هنرمندان برادوی را استخدام می کرد. او می گوید: «این برای یک رابطه سالم تر با هنر ساخته شده است. “من دوباره آن را سرگرم کننده و منبع شادی می دانم، همان چیزی است که ابتدا ما را به آن جذب کرد و سپس منبع استرس و درد شد.

“نگران اصول اولیه نباشید [questions like] چگونه می توانم به اندازه کافی برقصم و به اندازه کافی بخوانم و آنقدر عمل کنم که غذا را روی میز بگذارم و کرایه بدهم؟ ریکافورت مک کری می‌گوید به‌جای فکر کردن در این طرز فکر، اکنون می‌توانم واقعاً خلاق باشم و پروژه‌های خودم را پیدا کنم.

این زوج دریافتند که اکثر افراد در Artists Who Code نیز همین احساس را دارند. در حالی که بسیاری به عنوان یک اقدام موقت به این گروه پیوستند، مردم از اینکه چقدر از حرفه جدید خود لذت می برند شگفت زده شده اند. تعداد کمتری به طور همزمان فن آوری و هنر را به صورت حرفه ای دنبال می کنند. و کاترین دو نفر را می شناسد که در فکر بازگشت تمام وقت به هنر هستند. او می‌گوید: «مشاهده من از وجه مشترک آنها این است که اولین شغل آنها در فناوری پشتیبانی و رشد ساختاریافته کافی را ارائه نمی‌دهد».

دو سال پس از راه‌اندازی Artists Who Code، تماس‌های گروهی کمتر شبیه یک وضعیت اضطراری است. این زوج که اولین خانه خود را در ژوئیه 2020 در نزدیکی فونیکس خریدند، اکنون در مقام مشاوره کار می کنند.

آنها همچنین از طرف هنرمندانی که وارد فناوری می شوند، حمایت می کنند. مک‌کری می‌گوید: «رویای من این است که یک مدیر استخدام در یک شرکت فناوری رزومه‌ای برای کسی که قبلاً یک ویولن سل حرفه‌ای بوده یا در برادوی بوده است، دریافت کند و بلافاصله بفهمد که آن شخص چه چیزی را سر میز می‌آورد.»

در سازمان خود، هنرمندانی را دیده‌اند که از مهارت‌های فنی جدید خود برای رسیدگی به مسائل هنری استفاده می‌کنند. ریکافورت مک کری به عنوان بخشی از پروژه نهایی خود در طول کمپ بوت خود در سال 2018، یک بازی ساخت تا آزمایش کند که کاربر چقدر می تواند یک اسکریپت را حفظ کند. یکی دیگر از اعضا، یک نوازنده تار، برنامه ای برای مدیریت کنسرت ها ایجاد کرد – از دیدگاه هنرمندان – به آنها قدرت انتخاب کنسرت ها را به جای فیلتر کردن آنها توسط مشتریان داد.

ریکافورت مک کری می‌گوید: «اکنون موج کاملی از هنرمندان وجود دارد که به دلیل کووید به فناوری وارد می‌شوند. “از آنجایی که آنها این بهترین شیوه‌ها و مهارت‌ها و ابزارها را از فناوری یاد می‌گیرند، که به چیزهای واقعا شگفت‌انگیزی دست یافته است، فقط چند سال آینده، امیدوارم که آنها بتوانند [launch] ایده های خود را شروع کنند و شروع به استفاده از آن در عرصه هنر کنند.”